Effe tussedeur

Ziezo de feestdaoge binne weer veurbij en nou gaen we mar weer us kijke wat ’t neuvejaor ongs brenge zal. Jao zo gauw of alles toch weer om is nei? Met Dreekeuninge zie je d’r haost al niks meer van, dan binne de meeste kerstbome al verbrungde en de versieringe en lichies weer veur ’n jaor opeburrege. ’t enigste wat je nog kan veinde in uis binne de sparrenaelde en daer ka’je nog last genog van emme. Loop mar us ’n keer op je sokke deur de kaomer dan kom je d’r wel affer, en geloof me mar, met de schoonmaok kom je de leste pas teuge. Mar wat of ’t van ’t jaor weer wurde mot, ik weet ’t niet. We zalle wel zien. Een ding wete we wel, en dat is, dat Laore weer eulemaol overhoop gaet veur ’n neiuve tullevisiekaobel. Nou nou, dat zal me weer ’t graoverij wurde. En as je dat zo leze binne ze daer toch weer zo’n angeralf jaor zeut mee. As ’t dan mar us ’n keer good is, want op die ouwe kaobel is wat of-espookt. D’r zat ok niet veul goods an zo te hore. De een zee dat Deuytslangd niet deugde, nee, zee ’n aor, bij ongs valt Belgie redder weg en zie je niks as sneef. En weer ’n aor klaogde en jaomerde dat ze in Hulleversum wel Engelangd konne krijge en hier niet. We wachte mar of, mar dat ze teugeswoordig glad verwend binne staet as ’n pael bove waoter. Nee dan vroger. ‘k weer nog good dat we bij ongs thuis de eerste raodio krege, minse wat ’n feest. Me vaoder was t’r eulemaol verguld mee en zat alle aoved breed veur dat ding, ’n kissie spole d’r bij en dan mar zeuke of tie ’n zender veinde kon. Jao Hulleversum ging wel, mar om vreemde zenders te krijge mos je eul wat ofzeuke. Dan weer zo’n spool d’r op en dan weer zo een, en als mar draeie an die condensaoters,net zolang tot ie wat oorde. De Mexicaonseongde gilde gedurig deur de kaomer, zodat bij moeder, dee kouse zat te stoppe, de rillinge over d’r lijf leupe. Mar op ’n aoved ad ie geluk, hij sprung haost ’n meter hoog; Nou he’k Engelangd, zee ie, en was t’r mar wat groos op. Mar moeder zee: Wat he’je daer nou an man, je kan ze toch niet verstaen, en dat was nog waor ok. Weer wat laoter kwam de eerste raodiocentraole. Truyes van de Neiuveweg scheerde ’n eul net van draeie euyt deur Laore en ad zelluf de raodio’s staen om euyt te zende. Nou ging dat in de eerste tijd nog niet zo bar en raokte d’r wel us ’n raodio van de zender of. Wat of t’r dan euytkwam was niet om an te hore. Op ’n gooie dag was ’t ok weer zo, we warre net mooi in de buurt met mekaor an ’t speule, toen een van de jonges ze moeder naer beuyte kwam en reup: Wum loop us effe gauw naer Truyes to, en zeg mar dat moeder ezaad et, ’t was vroger ok niet in een keer good, en as de neiuve kaobel in de grongd zit zal d’r wel weer wat aorst weze wat niet deugd. Dan binne d’r zoveul zenders da’je niet meer wete waor je ’t zeuke mot, en weet je wat dan de beste knop is? Precies, good eraeie, euyt!

In de jaren 80 waren de in Larens dialect geschreven stukjes van Bart Krijnen in de ‘Laerbode’ uitermate populair. Aan inhoud hebben ze niets verloren zodat wij ze met veel plezier nogmaals plaatsen.