Column van de voorzitter

Wat vliegt de tijd! Soms lijkt het wel of een kwartaal steeds minder dagen heeft. En wat gebeurt er veel…

2015, een lustrumjaar voor de Historische Kring Laren. Een jaar waar we achterom keken - dat doe je meestal als historische kring - maar nu vooral ook vooruit. Hoe gaan we de jaren die voor ons liggen invullen? Hoe kunnen we het onze leden naar de zin maken? Waar ligt het accent en waar is behoefte aan? Vragen die we onszelf stelden na vijfendertig jaar Kring. Vragen staat vrij, maar je moet ook proberen met een antwoord te komen en met dat antwoord kunnen leven… Juist omdat we ons vragen stellen, is er veel in beweging. U leest er elders in dit Kwartaalbericht over. Ons bestuurslid Timo Smit legt uit waar we mee aan de gang willen gaan. Het is eng om begaande paden te verlaten, maar bij het inslaan van deze nieuwe weg hopen we ook op uw respons. Waar kunnen we bijsturen? Waar gas geven of even op de rem? Gaat u mee op deze nieuwe route en houden we elkaar bij de hand?
Antoinetty van den Brink, voorzitter

2015, een jaar waarin het Larens kastaltaar na ongeveer een eeuw weer terugkeerde naar Laren. Het staat ‘te kijk’ in het Raadhuis. Een prachtige plek, waar het altaartje - door een kenner geschat uit ± 1795 - prachtig tot zijn recht komt. Er hoort een verhaal bij. Een verhaal van ruim twee eeuwen. Dat gaan we optekenen en publiceren. ‘Maar nu even niet’. Waarschijnlijk zal dat in de loop van volgend jaar worden voor we alles boven tafel hebben. Van dit soort altaartjes bestaan er in heel Nederland maar vier, waarvan die van Laren bijzonder is omdat het een op zichzelf staand meubel is en niet geïntegreerd in een groter geheel. De katholieken mochten hun erediensten niet houden in het openbaar. Zo ontstonden de zogenaamde schuil- of schuurkerken. Het belijden van je geloof was - ook toen al - niet zo voor de hand liggend. We herinneren ons allemaal verhalen uit de Tweede Wereldoorlog. De Jodenvervolging. De vervolging van zigeuners. Ook zij waren op de vlucht. Een onderwerp dat vandaag de dag in iedere krant of andere mediavorm wordt besproken. We maakten het allemaal al een keer mee. Wegkijken kan niet meer. We weten van de bewoners van het azc, we zien de vluchtelingen in de Klaas Bouthal en in de vele andere opvangcentra in Nederland. We zien de ontheemden en reiken deze de hand. Een klein dorp met een kleine opvang, maar voor de individuele mens maakt het groot verschil. Zal men zich over vijftig jaar verbazen bij het lezen van de historische verslagen? Verbazing of verbijstering? De tijd zal het leren. Wat we nu doen voor de toekomst van velen zal de loop van de geschiedenis mede bepalen.

2015, het jaar waarin we het ledenaantal stabiel konden houden. Door de vergrijzing verloren we veel leden, maar gelukkig zijn er ook nieuwe belangstellenden bijgekomen. We zijn daar heel blij mee! Maar, er kan altijd een schepje bovenop! In de Lindenhoeve liggen zogenaamde cadeaubonnen om als attentie weg te geven bij een verjaardag, namens Sinterklaas of de Kerstman. Voor vijftien euro heeft u een leuk cadeau. Een bloemetje is al gauw duurder én, maar liefst vier keer per jaar valt het kwartaalbericht op de mat van de gelukkige ontvanger!

2015, het jaar waar we besloten om te kijken naar een andere vorm van aanbieden van tentoonstellingen en waar we ook gesprekken voerden over het Kwartaalbericht. Nee, het blijft net zo goed als nu - het wordt zelfs steeds beter en de complimenten worden bescheiden maar dankbaar in ontvangst genomen - maar we willen méér. Kleur bijvoorbeeld of meer pagina’s. Wensen zijn er genoeg, maar het moet enerzijds betaalbaar blijven en anderzijds mag het niet inboeten aan kwaliteit. Het zou zó maar kunnen dat het volgende Kwartaalbericht er anders uitziet. Bij wijze van proef om daarna een besluit te nemen.

2015, zoals u ziet, is ook een jaar van veranderingen. Van aanpassingen. Je kunt nu eenmaal niet stil blijven staan. Geschiedenis is (in) beweging en de Historische Kring beweegt mee. Het was een historisch en zinvol jaar!